Πολλοί θα πουν ότι η ασθένεια του Ντόναλντ Τραμπ ήταν κάτι σαν… θεία δίκη, καθώς πολλές φορές ο Αμερικανός πρόεδρος – ιδιαίτερα κατά την πρώτη φάση της πανδημίας – όχι απλώς υποτίμησε τις συνέπειες του κορωνοϊού, αλλ’ αντιθέτως υιοθέτησε παγκόσμια σενάρια συνωμοσίας. Στη συνέχεια, απαξίωσε την πανδημία και έτεινε προς τη γελοιοποίησή της, δηλώνοντας π.χ. ότι παίρνει υδροξυχλωροκίνη – που συνιστάται για την ελονοσία. Όμως, η ιστορία γράφει πως οι ΗΠΑ θρηνούν τους περισσότερους νεκρούς από την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, έχοντας ξεπεράσει ως τώρα τους 200.000.
Το ερώτημα λοιπόν είναι εάν όλα αυτά έχουν πολιτικό αντίκτυπο εν όψει των εκλογών της 3ης Νοεμβρίου. Η απάντηση ασφαλώς κι είναι καταφατική. Μόνο που το ακριβές περιεχόμενο του αντίκτυπου δεν μπορεί να προσδιοριστεί. Αρκούν, όμως, κάποιες βασικές καταγραφές. Όπως ότι τουλάχιστον για τις επόμενες δύο εβδομάδες ο Αμερικανός πρόεδρος θα αναστείλει την προεκλογική του δραστηριότητα και το ίδιο θα υποχρεωθεί να κάνει ο αντίπαλός του, Τζο Μπάιντεν. Στον αέρα είναι, επίσης, η διεξαγωγή του επόμενου debate.
Μοιραία, επίσης, το ζήτημα των λανθασμένων εκτιμήσεων και χειρισμών του Τραμπ σε ό,τι αφορά τον κορονοϊό θα επανέλθει ψηλά στην προεκλογική ατζέντα και η ασθένειά του ίσως αποτελέσει αφορμή για μια εκούσια ή ακούσια «μεταμέλειά» του απέναντι στους ψηφοφόρους, ούτως ώστε να μετριάσει τις συνέπειες όσων έκανε ή δεν έκανε. Η απώλεια, ωστόσο, της διαπροσωπικής επαφής, έστω και στην εποχή του κορωνοϊού, αποτελεί μειονέκτημα για τον Τραμπ, ο οποίος θα είχε κάθε λόγο ν’ αλλάξει την ατζέντα και να ξεφύγει από τα θέματα της πανδημίας και τα αυτογκόλ του.
Μαζί, όμως, αρχίζουν και τίθενται θεμελιώδη ερωτήματα. Όπως αν θα καταφέρει ο Αμερικανός πρόεδρος ν’ αντεπεξέλθει των υποχρεώσεών του ή ακόμη και να κερδίσει τη μάχη με τον ιό. Στη δεύτερη – και απευκταία, ασφαλώς – περίπτωση, τα πράγματα περιπλέκονται, καθώς οι νομικές προβλέψεις για την αναπλήρωσή του είναι θολές και χρονοβόρες. Αλλαγή δεδομένων ούτως ή άλλως θα φέρει μια πιθανή αντικατάστασή του στην κούρσα για το Λευκό Οίκο, σε περίπτωση που αναρρώσει μεν, αλλά οι συνέπειες στην υγεία του δεν του επιτρέψουν να διεκδικήσει ως το τέλος την επανεκλογή του.
Αλλαγή τακτικής θα χρειαστεί πάντως και από την πλευρά του Μπάιντεν, ο οποίος θα χαρακτηριστεί το λιγότερο μικρόψυχος και θα χάσει τις εντυπώσεις εάν επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί πολιτικά την ασθένεια και την αδυναμία του αντιπάλου του. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα εξαφανιστούν ως διά μαγείας από το πολιτικό προσκήνιο τα θέματα της πανδημίας και της διαχείρισής της, αλλά δεν μπορούν – τουλάχιστον για ένα διάστημα – να αποτελέσουν την αιχμή της επικοινωνιακής πολιτικής του υποψηφίου των Δημοκρατικών και να προσωποποιηθούν στον Τραμπ και τις πράξεις και παραλείψεις του ως κυβερνήτη.
Όσο για το ενδεχόμενο αναβολής των εκλογών; Υπό άλλες συνθήκες, θα ήταν δεδομένη κι είναι κάτι που, ενδόμυχα ή μη, θα ήθελε ο Τραμπ. Η ιδέα και μόνο, όμως, που εξέφρασε σε ανύποπτο χρόνο σύμβουλός του προκάλεσε θύελλα και εγκαταλείφθηκε άρον-άρον. Για τον ίδιο λόγο δεν φαίνεται να είναι ισχυρή τώρα. Εκτός κι αν ο Αμερικανός πρόεδρος μάς εκπλήξει, διότι είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κάποιος μαζί του, για ένα μόνο πράγμα δεν μπορεί να τον εγκαλέσει: ότι δεν είναι ευρηματικός. Έστω κι αν αυτό πολλές φορές τον έκανε να φαίνεται… κωμικός.
