Εδώ και αρκετό καιρό έχει ξεκινήσει μια άνευ προηγουμένου συζήτηση και παροχολογία σχετικά με τις συντάξεις και το κατά πόσο θα κοπούν, ενώ το θέμα έχει αποτελέσει πεδίο πολιτικής μάχης μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Όλοι έχουν κάτι να πουν,όλοι έχουν κάτι να δηλώσουν, ενώ στο παιχνίδι μπήκαν και διαρροές προς το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, το οποίο “ταΐστηκε” με διαρροές και χρησιμοποιήθηκε για να δοκιμαστούν οι αντιδράσεις.
Όλοι έχουν να πουν κάτι και ο μοναδικός που δεν το έχει κάνει είναι ο καθ΄ύλην αρμόδιος, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος. Είναι ο μοναδικός, μαζί με το επιτελείο του, που γνωρίζει τόσο τα δημοσιονομικά κενά, ενώ είναι και αυτός που κάνει όλες τις διαπραγματεύσεις εδώ και 2 χρόνια και ξέρει πόσο και πως είναι διατεθειμένοι οι δανειστές να υποχωρήσουν σε αυτό το θέμα και να παραχωρήσουν στο Μαξίμου περιθώριο πολιτικών ελιγμών.
Όλοι υποστηρίζουμε (άλλοι λίγο άλλοι πολύ) πως οι δανειστές δεν θα είχαν πρόβλημα με την παραμονή του Αλέξη Τσίπρα στην εξουσία, καθώς τον ξέρουν και έχουν βρει τον τρόπο να συνεργάζονται και δεν θέλουν αυτή την περίοδο αλλαγές στην πολιτική ηγεσία του τόπου. Αλλά το τι λέει η κοινή λογική (;) και το τι συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες των συζητήσεων στην Ευρώπη το ξέρουν μόνο αυτοί που συμμετέχουν και πολλές φορές δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ξεκίνησε την Ευρωπαϊκή περιοδεία του, η οποία θα κάνει στάση στο Βερολίνο για να μιλήσει με τον Γερμανό ομόλογο του προκειμένου να εκτεθούν και να αναλυθούν τα επιχειρήματα περί δημοσιονομικού πλεονάσματος που επιτρέπουν την αναστολή του μέτρου της περικοπής, ή την σταδιακή του εφαρμογή και κατόπιν θα μεταβεί στο Λονδίνο για να συμμετάσχει στο Road Show του Χρηματιστηρίου Αθηνών για την προσέλκυση επενδυτών.
Το τι θα καταφέρει στο Βερολίνο, το ξέρει πιθανόν πριν ακόμα φτάσει, καθώς η στάση και το κλίμα που υπάρχει στις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες του είναι ήδη γνωστά. Ξέρει πως πολλές φορές οι θεσμοί είναι αδιαπραγμάτευτοι σε κάποια θέματα, ειδικά σε όσα αποτελούν μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας. Πολύ δύσκολα θα καταφέρει να κερδίσει κάτι από αυτό και το Μαξίμου το ξέρει.
Τι είναι αυτό τότε που ωθεί τους πέριξ του Μαξίμου να μιλάνε με τόσο σιγουριά για μη περικοπή; Γνωρίζουν κάτι άλλο; ή μήπως έχουν αποφασίσει να πάνε την κόντρα μέχρι τέλους και ωθούν τον πρωθυπουργό σε μονομερείς λύσεις προκειμένου να περισώσουν την κομματική τους ταυτότητα και να προκαλέσουν πρόωρες εκλογές υπό τον μανδύα της προστασίας των κοινωνικών παροχών και της εικόνας της προστάτιδας των αδυνάτων αριστεράς; Πόσο αποφασισμένοι είναι όλοι αυτοί να δώσουν χέρι βοηθείας στον υπουργό Οικονομικών, αντί να κοιτάνε το εσωτερικό κομματικό τους συμφέρον;
Και πόσο αποφασισμένος είναι ο πρωθυπουργός, ο οποίος τις τελευταίες μέρες τηρεί σιγή ιχθύος, να βοηθήσει τον υπουργό στην διαπραγμάτευση του, αντί να ακούει τις κομματικές σειρήνες που του μιλάνε για ηρωική έξοδο και εκλογές με “αντιστασιακό” πρόσημο;
