Πριν μερικές εβδομάδες το σύνολο των οικονομικών αναλύσεων (τόσο από την Ελλάδα, όσο και από το εξωτερικό) στη χώρα μας, έκανε λόγο για θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, για μια νέα σελίδα για την ελληνική οικονομία, για επερχόμενες επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Εκτιμήσεις που αποτύπωναν την εικόνα της στιγμής με βάση τα δεδομένα της οικονομίας, τους οικονομικούς δείκτες της χώρας μας, σε συνδυασμό πάντα με τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς οικονομικούς δείκτες, καθώς οι οικονομίες πλέον είναι συγκοινωνούντα δοχεία και η μια οικονομία επηρεάζει την άλλη.
Όλα λοιπόν έδειχνα αισιόδοξα.. Οι μόνες επισημάνσεις από μερίδα οικονομικών αναλυτών ήταν να μην υπάρξει εφησυχασμός, να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις και να υλοποιηθούν όλα όσα είχαν συμφωνηθεί.
Με βάση τις εκτιμήσεις αυτές κάποιοι προχώρησαν σε επενδύσεις και κάποιοι έλαβαν σημαντικές επιχειρηματικές αλλά και προσωπικές αποφάσεις.
Η κρίση του κορωνοϊού και η πλήρης ανατροπή των πάντων απέδειξε ότι κανείς οικονομικός αναλυτής δεν ήταν σε θέση να προβλέψει τον κορωνοϊό και κυρίως τις επιπτώσεις που φέρνει στην πραγματική οικονομία. Κανείς φυσικά – για να είμαστε δίκαιοι – δεν θα περίμενε αυτό από τα τμήματα οικονομικών αναλύσεων και τους οικονομικούς αναλυτές που έχουν σπουδαίες περγαμηνές και πτυχία.
Θα περίμενε όμως, σε κάποια από τις αναλύσεις να αποτυπωνόταν η εκτίμηση ότι στην οικονομία τα πάντα μπορεί να ανατραπούν οποιαδήποτε στιγμή με ένα παγκόσμιο οικονομικό γεγονός που θα κλόνιζε τα πάντα.
Καμία ανάλυση δεν το ανέφερε, καμία ανάλυση δεν ανέφερε το ενδεχόμενο να συμβεί κάτι που θα επηρέαζε την παγκόσμια οικονομία και κατ’ επέκταση την ελληνική.
Μήπως τελικά τα τμήματα αναλύσεων θα πρέπει – όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς – να αλλάξουν ριζικά την κοσμοθεωρία τους;
Ζούμε σε ένα κόσμο μεγάλων διακυμάνσεων και ανατροπών που δεν επιτρέπουν κλίμα θετικών υπερ-προσδοκιών, όπως αυτές που είχαν καλλιεργηθεί τις τελευταίες εβδομάδες πριν το ξέσπασμα του κορωνοϊού.
